‘kinderwagens op drie wielen, dat is karnaval’
(…) In alle klassen van onze maatschappij, bij de arbeiders, de bedienden, de handelaars, de nijveraars zelfs, gaat uiteindelijk de druk van het eigen lot, de monotonie van het beroep, de sleur van het intieme leven, de voortdurende overvloed zowel als de regelmatige armoede, uitgroeien tot een kokende massa van opgekropt leed, van afkeer voor het milieu, van weerzin voor de dag van morgen, een streven naar bevrijding. Een oud plunje, een gevlekte japon, borden met cynische teksten, koffers met geestige slogans, kapotte regenschermen, kinderwagens op drie wielen, dat is karnaval, dat dient behouden, beschermd, gepropageerd en aangemoedigd te worden.